Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016

Θαυμάζοντας υπέροχα "έργα"


Σήμερα δεν προλαβαίνω. Πάντα έτσι είμαι. 

Όλοι μου το έλεγαν από παιδί: “Ενθουσιάζεσαι στην αρχή με κάτι και μετά τα παρατάς..!”

Επειδή άκουσα πολλές φορές αυτή τη φράση, την πίστεψα. Άλλωστε οι μεγαλύτεροι κάτι παραπάνω θα ήξεραν. Δεν καταλάβαινα όμως ότι τα λόγια τους έπεφταν μπροστά μου σαν ένα εμπόδιο πιο ψηλό από εμένα. Πως να το υπερπηδήσω; Άλλαζα πορεία και παρατούσα το στόχο. 

“Μια στιγμή!” ακούστηκε μια νέα φωνή από μακριά. “Ήθελες πραγματικά να ασχοληθείς με αυτό το κάτι; Το λαχταρούσε καρδιά σου;”. Μήπως και ήξερα; Πειραματιζόμουν από εδώ και από εκεί. 

Οι άλλοι πετούσαν ιδέες, ήθελα να με βάλουν σ' ένα πρόγραμμα. Κι όταν έβλεπαν ότι δεν περπατούσα το δρόμο που χάραζαν για μένα, μου έφραζαν μ’ ένα εμπόδιο έστω και τη μικρή πορεία που είχα κάνει. Καλά όλα αυτά. Τι κάνω τώρα; Δεν είμαι πια παιδί. Αξίζει να λειτουργήσω ως ενήλικας.

Εκείνη η φωνή με πλησίασε ξανά λέγοντάς μου με σταθερό τόνο:

“Ενθουσιάζεσαι στην αρχή με κάτι και μετά τα παρατάς..! Και μετά βρίσκεις κάτι άλλο. Μα είσαι στα αλήθεια ανήσυχο πνεύμα. Ή και πολύ ταλαντούχο! Έχεις τόσες δεξιότητες που αυτό σε κάνει να διασπάται η προσοχή σου. Τα καταφέρνεις εξίσου καλά στη ζωγραφική και στο ποδήλατο και στα κομπιουτερίστικα. Δοκίμασες λοιπόν. Αυτό δε σημαίνει ότι είσαι αναβλητικός ούτε ότι είσαι τεμπέλης. Αντιθέτως! Είσαι άνθρωπος με μπόλικες αναζητήσεις! Γι' αυτό είσαι υπέροχος! Ποια είναι η αναζήτησή σου αυτή την περίοδο; Θα ήθελα να ακούσω πόσο ασχολείσαι μαζί της, έστω και αν είναι για τρεις μέρες. Σου έχω εμπιστοσύνη. Ξέρω ότι ακόμα κι αν σταματήσει αυτή ενασχόληση, θα βουτήξεις σε μια νέα. Θαυμάζω αυτό το σταθερό στοιχείο σε εσένα: το εξερευνητικό σου πνεύμα. Και να σου πω ένα τελευταίο μυστικό; Βαριέμαι συχνά τα παιχνίδια μου. Μα δεν τολμώ να το πω. Μακάρι να σου έμοιαζα λίγο. Να αντλούσα έμπνευση από τα έργα σου, να δοκίμαζα να παίξω διαφορετικά..!” 

Δεν υπάρχουν σχόλια: